maandag 20 mei 2013

Dienstgerichte lampen


Lampen geven licht. Vaak op commando, wanneer iemand een schakelaar indrukt bijvoorbeeld. Soms ook automatisch. Bijvoorbeeld wanneer het donker wordt of als er beweging wordt waargenomen. Wanneer sensoren en apparaten zoals lampen met het internet worden verbonden kunnen ze op allerlei nieuwe manieren worden aangestuurd. De mogelijkheden van wat ook wel “the internet of things” wordt genoemd zijn nu nog nauwelijks voor te stellen.

De vraag is of lampenmakers zich moeten gaan verdiepen in al die nieuwe mogelijkheden. Nou, liever niet.  Wat ze vooral moeten leren is hoe ze andere partijen de kans kunnen geven om hun lampen te laten weten wat ze moeten doen.  Wie en wat die andere partijen zijn is daarbij niet zo relevant.

Deze week was er een mooi voorbeeld van een partij die het snapt: ons eigen Philips met zijn Hue lampen. Lampen die dienstgericht licht leveren. Bijvoorbeeld door draadloos aangestuurd te worden via het bedieningscentrum dat veel mensen toch al bij zich dragen: de smartphone. Of door via een app te kunnen spelen met je lampen zodat ze precies gaan doen wat jij wil. Er wordt daarbij gebruikt gemaakt van een verbinding met internet wat oneindig veel mogelijkheden biedt. Mogelijkheden die Philips graag door anderen laat bedenken. Want het aantal mogelijkheden dat “als dit gebeurt, doe dan iets met mijn licht” biedt is immers grenzeloos.

Een prachtig platform om daarvoor in te zetten is IFTTT (“IF This Then That”). De naam daarvan zegt mooi wat het doet: verbinden van gebeurtenissen (“als dit”) met acties (“dan dat”). Sinds deze week kun je IFTTT gebruiken om Hue lampen te bedienen. Een paar “This” diensten staan er al. Bijvoorbeeld: als het gaat regenen (informatie geleverd door een weerdienst) dan laat mijn hue lampen wat meer blauw licht geven. Of: wanneer ik een bepaald soort email krijg (informatie van een emaildienst) dan laat de lampen even knipperen.

Zoals Philips zelf zegt: "When it comes to light, we know our stuff". Maar waar ze vroeger ook een paar knappe koppen lieten bedenken wat je er allemaal mee zou kunnen doen, wachten ze nu rustig af wat de rest van de wereld gaat bedenken. En of die de moeite waard zijn of niet bepaalt uiteindelijk de consument wel. Allemaal mooi dienstgericht georganiseerd dus, waarbij iedere partij doet wat ie moet doen.